1 januari, 2019
2018: een terugblik!
Ook door mij even een terugblikje op 2018 dan! En omdat het al 2019 is, gelijk even een blik vooruit. Voor mij heeft er nog nooit een jaar zó in het teken van schrijven gestaan als het afgelopen jaar. Ik ben een dag minder gaan werken in de fysiotherapiepraktijk om me meer op De staf van Apophis te kunnen storten. In de periode van maart t/m mei heb ik getwijfeld of ik het boek wel af zou kunnen krijgen. Er waren nog zo veel plotholes. Het ging langzaam, zei ik tegen iedereen, maar werd goed. Zo voelde het. Alleen leek het einde maar niet in zicht te komen.
Ik moest even goed slikken toen Cocky, die mijn redactrice was, de uiteindelijke deadline voor de redactie toestuurde. De laatste maand heb ik de nodige nachten doorgewerkt. Wanneer het boek eenmaal af was, hield ik mezelf voor, kon ik er niets meer aan doen. Bij de laatste loodjes hield Cocky’s kritische commentaar me scherp. Er zou niets afgeraffeld gaan worden, dat was duidelijk (nogmaals dank, Cocky :D).
De laatste redactiepuntjes nam ik mee op vakantie naar Londen – mijn enige buitenland-tripje in 2018. Toen, ineens, half november, was het klaar. En ik was tevreden. Ik heb geen compromissen hoeven sluiten met mijn perfectionisme. Eerlijk waar.
De maand december is voor mij een herstelmaand geweest. Even niet schrijven. Ik ging weer 2x per week sporten. De auto schoonmaken. Het huis opruimen. Oude vrienden zien. Ik heb Netflix genomen, zodat ik eindelijk over al die series mee kon praten.
Vanaf nu, heb ik me voorgenomen, ga ik eens rustig plotten voor het derde en afsluitende boek van de Portaal-serie. Ik zie heel erg uit naar de beurzen, om daar lekker met twee – een setje! – boeken achter de stand te staan en iedereen die dit leest weer in real life te zien! Lang leve 2019! 😉